- 291 -

1345, 12 IV, Legnica (in pretorio Legnicensi)

fer. III proxima post Dominicam qua cantatur Misericordia Domini

Wacław i Ludwik I, książęta śląscy i panowie Legnicy (Wencezlaus et Ludwicus fratres ... duces Slezie et domini Lignicenses), chcąc wynagrodzić miastom: Legnicy (Lignicz), Złotoryi (Goltperg), Chojnowowi (Haynow) i Lubinowi (Lobin) straty powstałe z powodu podniesienia Mikołajowic k. Legnicy (Nicclosdorf) do godności miasta, postanawiają m. in., że nikt nie może posiadać ław mięsnych, sprzedawać obuwia, chleba i piwa oraz innych artykułów w Legnicy, Złotoryi, Chojnowie i Lubinie oprócz członków cechów z tych miast. Ustanawiają także opłaty dla siebie od sprzedaży tych artykułów, a także pozwalają na założenie wolnego targu w niedzielę, rezygnując w tym dniu z opłat targowych dla nich przeznaczonych. Pozwalają również mieszczanom legnickim (Legnicenses) przeznaczyć kamienie z cmentarza żydowskiego na budowę murów miejskich.

Świadkowie: Jesco Busewoy, Herman de Kytlicz (Hermannus), Franczco Busewoy, Jan z Przybkowic k. Kluczborka (Johannes de Prewticz), Jan ze Świeborowic (Johannes de Swobisdorf), Mikołaj z Czerwonego Kościoła k. Legnicy (Nicolaus de Rothkirch), Gunzlin de Koüschburg (Gunzlinus).

Druk: Urkb. d. Stadt Liegnitz, s. 100, nr 138.

Polska Akademia Nauk - Oddział we Wrocławiu - Prace Komisji Nauk Humanistycznych - Nr 2 - Regesty Śląskie - tom I - 1343 - 1348 - Opracowali: Kazimierz Bobowski, Janina Gilewska-Dubis, Wacław Korta, Bronisław Turoń
Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk - Zakład Narodowy imienia Ossolińskich - Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk